YÜKLERDEN BAVUL

 Hayatımız boyunca beklentilerimizin yorgunu olduk. Onca yükü belki de bu yüzden omuzlarımıza yük ettik de altında ezilmeye müsait bedenimize "sen bunu kaldırabilir misin ?" Sorusuna dahi müdahil etmedik. Sorumluluklarımız arttıkça hayata olan bakış açımız da değişti. Bu ilk başlarda olağan bir süreç gibi bizleri içine alsa da zamanla ihtiyaç hatta bitmek bilmeyen zorunluluklar haline geldi. Kaç baba evine ekmek götürmek zorunda değil ki yada kaç anne akşam yemeği yapmak zorunda değil kaç çocuk eğlenmeyi bırakmak zorunda ki... "Hiç" mi? Belki de çoğunluk... Bu kadar çok şey olmasa bizi bağlı kılan çok mutlu olur muyduk bilemem fakat bildiğim şeyse az düşünmenin verdiği mutluluktur. Belki de bizler fazla abartiyoruzdur. Kısacık ömrümüze onlarca keşke sığdırmak kolay olmasa gerek. Her şeyin illa zor olması gerekmez basit şeylerle mutlu olamaz mıyız sahi? Bir bahar sabahı açan çiçeklere bakıp mutlu olamaz mıyız? Bahar bekliyor mu çiçekleri açtığı için insanların ona gülümsemesini, sanmam. Bu beklenti çerçevesi bizi biz olmaktan çok gerekliliklerini yerine getirmeye çalışan bir robot misali kalıplara bölüyor. Hem beklentiler olmazsa insan daha az kırılır daha az mutsuz olur gibi bir takım hurafeler de yok değil. Bizi biz yapan şeylerin bir zorunluluk haline gelmesi aslında bizi yoran tek şey. Birini sevmek çok basitken neden unutmak çok zordur, bilir misiniz? Çünkü sevmek insancıl bir eylemken unutmak bize dayatılan bir zorunluluktur. Bazı aşk mektupları " beni unut, beni affet " şeklinde biter. Belki unutmak isteyemez olamaz mı yada unutmak istese zaten niye sevmek istesin ki ? Aslında unutmak istenen o kişi değil yaşanılan anılar değil aksine unutmak istemesidir. Zorla dayatılan her şey hatırlanmaya mahkumdur. Dünya yükü ayrı gönül yükü ayrı olurmuş. Bir insan dünyaları sırtlar da bir gönülü memnun kılamazmış. Hayatta gerçekleşen hayal kırıklıklarından bahsetmek bile istemiyorum. Nasil bir ağırlık olduğunu hepimiz biliriz. Şu dünyada hayal kırıklığı yaşamamış bir insan var mıdır ki ? Nasıl bir yük olduğunu bilmeyen var mıdır, sanmam. Hepimiz bu yükleri taşıyoruz az yada çok illa hepimiz bir yerlerde bu yükleri bir bavul gibi yanımızda taşıyoruz.