ÖĞRETMEN OLMAK
Hayatım boyunca en büyük deneyimlerim herzaman zorlu ve imtihanlı olmuştur. Şimdilerde küçük bir köy okulunun tozlu pencerelerinden içeriye güçlükle sızmaya çalışan güneşle birlikte dışarıyı izliyorum gözlerim pırıltılı... Pencerelere inat pırıl pırıl parlayan bu gözler dışardan gelen çocuk sesleriyle müthiş bir hâl alıyordu. Fazlaca kimse yok burda birkaç kişiden oluşan sınıflar ve sıcacık yürekler... Tek tesellimiz yeni yapılan bu binanın kaloriferlerinin olması ama yine de ısınma yeterli olmuyor diye sızlamanın yerine çocukların yüreklerindeki ateşe dokunuyordu. Size bakan gözler yeni bilgiler duymak için sabırsızlanıyordu. Ağzımızdan çıkan her cümlenin sahibi ilan ediliyorduk. Örnek alınmaya başlamak, doğrusunu siz bilirsiniz şeklindeki kelimelere inat sorgulamayı öğretiyorduk. Öğretmek ne büyük bir Sorumluluk.
Masaya oturduğumda gıcırdayan sandalye bütün yaşanmışlıkları inadına ortaya çıkarmak istercesine sesleniyordu. Burası benim ilkokulumdu! Bahçede,koridorda,sınıfta,sırada hep küçüklüğüm dolaşıyormuş gibi ruhumu şenlendiriyordu. Okuduğum büyüdüğüm bu okulda öğretmen olmak bu sıfatla buraya gelmek belkide hayatın bana vermiş olduğu en büyük hediyeydi. Kimsenin farkında olmadığı... Dahası örnek aldığım beni ben yapan benliğimi bana armağan eden öğretmenimle aynı yerde. Tarifi zor olan bu hislerin nasıl anlatılması gerektiğini henüz bulamadım... Sadece hayat kısa sözünün haklı boyutunu hissediyordum tüm benligimde. Âdeta hayatı yeniden önüme seren bu döngü beni ziyadesiyle mutlu etmekten başka ne yapabilirdi ki?
Masaya oturduğumda gıcırdayan sandalye bütün yaşanmışlıkları inadına ortaya çıkarmak istercesine sesleniyordu. Burası benim ilkokulumdu! Bahçede,koridorda,sınıfta,sırada hep küçüklüğüm dolaşıyormuş gibi ruhumu şenlendiriyordu. Okuduğum büyüdüğüm bu okulda öğretmen olmak bu sıfatla buraya gelmek belkide hayatın bana vermiş olduğu en büyük hediyeydi. Kimsenin farkında olmadığı... Dahası örnek aldığım beni ben yapan benliğimi bana armağan eden öğretmenimle aynı yerde. Tarifi zor olan bu hislerin nasıl anlatılması gerektiğini henüz bulamadım... Sadece hayat kısa sözünün haklı boyutunu hissediyordum tüm benligimde. Âdeta hayatı yeniden önüme seren bu döngü beni ziyadesiyle mutlu etmekten başka ne yapabilirdi ki?
Yorumlar
Yorum Gönder