ÖĞRETMEN OLMAK
Hayatım boyunca en büyük deneyimlerim herzaman zorlu ve imtihanlı olmuştur. Şimdilerde küçük bir köy okulunun tozlu pencerelerinden içeriye güçlükle sızmaya çalışan güneşle birlikte dışarıyı izliyorum gözlerim pırıltılı... Pencerelere inat pırıl pırıl parlayan bu gözler dışardan gelen çocuk sesleriyle müthiş bir hâl alıyordu. Fazlaca kimse yok burda birkaç kişiden oluşan sınıflar ve sıcacık yürekler... Tek tesellimiz yeni yapılan bu binanın kaloriferlerinin olması ama yine de ısınma yeterli olmuyor diye sızlamanın yerine çocukların yüreklerindeki ateşe dokunuyordu. Size bakan gözler yeni bilgiler duymak için sabırsızlanıyordu. Ağzımızdan çıkan her cümlenin sahibi ilan ediliyorduk. Örnek alınmaya başlamak, doğrusunu siz bilirsiniz şeklindeki kelimelere inat sorgulamayı öğretiyorduk. Öğretmek ne büyük bir Sorumluluk. Masaya oturduğumda gıcırdayan sandalye bütün yaşanmışlıkları inadına ortaya çıkarmak istercesine sesleniyordu. Burası benim ilkokulumdu! Bahçede,koridorda,sınıfta,sırada he...