BİR KIRIK HÜZÜN
Kalemin yakarışlarını duymuyorsa bir kağıt Duymuyorsa yarin bakışlarını bir kalp Hissetmiyorsa gökyüzündeki bulut, sevdayı Meşk olmuş hayatlar yaşıyorsak hüzünden Almışsa hayat bir yerlerden umudumuzu Düşlere açılan pencereler hep açık kalmalı… Gökyüzü hep parlamalı Yıldızlar düşmeli mağrur ve yenilmiş gözlere Toprak kabul etmemeli sevgiden mahrum bir ağacı Yansımasıyla düşmemeli bedenler logar kapağına Sokak lambaları yanmamalı kaldırımlarda Yollar çıkmıyorsa aşka Gitmemeli yoksun bir hüzün ile varılacak yere Yareni yoksa düşlerin Hayaller kurulmayacaksa panjuru beyaz evlerde Yaşamamalı siyah-ı gamzeli gözlerde Sahipsiz kalmamalı sevdalar Yetim çocuklar gibi hüzünlü eğmemeli başlarını yere Anneler gülmeyecekse yarım olmamalı ayrılıklar Sevdalar diyorum azizler Kavuşmak olmayacaksa yarım kalmamalı…